Zaakceptuj i zamknij

Zawartość strony przeznaczona jest wyłącznie dla profesjonalnych użytkowników związanych z branżą okulistyczną lub obrotem wyrobami medycznymi.
Jeżeli nie jesteś profesjonalnym użytkownikiem, nie powinieneś zgodnie z ustawą z dnia 7 kwietnia 2022 r. o wyrobach medycznych, korzystać oraz zapoznawać się z informacjami i reklamami zamieszczonymi na tej stronie.

Blog

Czym różni się ORA od innych dostpnych na rynku tonometrów?

01.12.2017

Czym różni się ORA od innych dostpnych na rynku tonometrów?

Przeczytanie artykułu zajmie Ci 2 minuty czytania

Czym różni się ORA od innych dostępnych na rynku tonometrów?

Powrót do ORA - najczęściej zadawane pytania

Jak pracują 'klasyczne tonometry'

Na wykresie zielonym kolorem oznaczono siłę strumienia powietrza a czerwonym ilość odbitego od rogówki światła, które dociera do czujnika, czyli sygnał aplanacji.

1. Mała siła strumienia powietrza, rogówka jest zwierciadłem wypukłym - dużo odbitego światła nie trafia do czujnika - słaba wartość sygnału aplanacji.

2. Większa siła strumienia powietrza, rogówka staje się zwierciadlem płaskim - maksimum światła odbitego trafia do czujnika - maksymalna wartość sygnału aplanacji.
Widoczny jest wierzchołek sygnału. W tym momencie rejestrowana jest wartość ciśnienia wewnątrzgałkowego P.

 

Jak pracują tonometry technologii 'Corneal Response'
(Reichert 7, ORA I, ORA II)

Pierwsze dwa etapy są analogiczne jak poprzednio:

1. Mała siła strumienia powietrza, rogówka jest zwierciadłem wypukłym - dużo odbitego światła nie trafia do czujnika - słaba wartość sygnału aplanacji.

2. Większa siła strumienia powietrza, rogówka staje się zwierciadlem płaskim - maksimum światła odbitego trafia do czujnika - maksymalna wartość sygnału aplanacji.
Widoczny jest wierzchołek sygnału. W tym momencie rejestrowana jest wartość ciśnienia wewnątrzgałkowego P1.

Natomiast dalej tonometry technologii 'Corneal Response' rejestrują następujące zjawiska:

3. Największa siła strumienia powietrza, rogówka staje się zwierciadłem wklęsłym - dużo odbitego światła nie trafia do czujnika - ponownie słaba wartość sygnału aplanacji.

4. Siła strumienia powietrza maleje - rogówka ponownie staje się zwierciadłem płaskim i maksimum światła odbitego trafia do czujnika - rejestrowana jest druga wartość ciśnienia wewnatrzgałkowego P2.

5. Siła strumienia powietrza maleje dalej, rogówka staje się zwierciadłem wypukłym - siła sygnału aplanacji jest bardzo mała.

 

Okazuje się, że ciśnienie P2 jes ZAWSZE niższe od ciśnienia P1

Różnica pomiędzy ciśnieniem P1 i P2 nazywan jest histerezą rogówki.


Na tej podstawie doświadczalnie wyznaczono algorytm obliczania ciśnienia rogówkowo skompensowanego - IOPcc.

IOPcc = m1*(P2 + k*P1) + b1


Ciśnienie rogówkowo skompensowane jest znacznie mniej zależne od grubości i właściwości mechanicznych rogówki, od ciśnień mierzonych przez wszystkie inne tonometry dostępne na rynku.


Poprzedni artykuł Następny artykuł