W jaki sposób wykreśla się krzywą rozogniskowania?

Wykreślanie krzywej rozogniskowania rozpoczyna się od korekcji do dali przy patrzeniu obuocznym na tablicę optotypów (punt 0 na osi X).

Ten punkt brany jest jako początek wykreślania krzywej i jednocześnie stanowi maksimum krzywej dla wszystkich badanych soczewek

W następnych krokach dodaje się dodatkowe szkła w celu wywołania rozogniskowania. Zwykle dokładane jest szkło o mocy -0,5D co symuluje odległość 2m.

W dalszych krokach badający dokłada szkła -1,0D (symulacja odległości 1m); -1,5D (symulacja odległości 0,66m), -2,0D (symulacja odległości 0,5m) itd.

Typowy zakres rozogniskowania waha się od +1,0D poprzez plano do -4,0D.

Linia łącząca punkty z zarejestrowaną ostrością wzroku w funkcji rozogniskowania to właśnie krzywa rozogniskowania.

 

W jaki sposób liczy się odległość rozogniskowania?

Zdolność skupiająca (moc optyczna) liczona jest wg następującego wzoru:

Z=1/f,

gdzie Z - moc optyczna (wyrażana w dioptriach), oraz f - ogniskowa (wyrażona w metrach)

 

Po przekształceniu wzoru:

f=1/Z 

Dla rozogniskowania -2,0D odległość ogniskowa f wyniesie f=1/2 = 0,5m = 50cm (znak minus pomijamy)

 

Jakich informacji dostarcza krzywa rozogniskowania?

Krzywa rozogniskowania dostarcza informacje na temat oczekiwanej ostrości wzroku dla różnych odległości zapewnianych przez daną soczewkę wewnątrzgałkową.

 

Przykład krzywej rozogniskowania

Poniżej zamieszczono krzywą rozogniskowania dla soczewki Optiflex TRIO.

Na powyższej krzywej na osi X punkt “zero” oznacza początek wykreślania krzywej (rozogniskowanie 0D).

Soczewka zapewnia ostrość widzenia 1,0 aż do odległości 1m (rozogniskowanie -1,0D).

Ostrość wzroku wynosi 0,8 dla odległości 50cm (rozogniskowanie -2,0D) i utrzymuje się aż do odległości 28cm (rozogniskowanie -3,5D)

Jak widać soczewka zapewnia dobre warunki widzenia dla dali, widzenia pośredniego i bliży.